GENETIKA, Vol

GENETIKA, Vol. 49, broj 2 (2017)

Jelena DJUROVIC, Oliver STOJKOVIC, Jelena TODOROVIC, Kristina SAVIC, Gorana STAMENKOVIC DA LI MTHFR 1298 A>C POLIMORFIZAM TREBA TESTIRATI ZAJEDNO SA 677 C>T KOD ŽENA SA REPRODUKTIVNIM IZAZOVOM [Izvod] [Rad]

Jasna BOŠNJAK-NEUMÜLLER, Ninoslav DJELIĆ, Milena RADAKOVIĆ, Stoimir KOLAREVIĆ, Dragana MITIĆ-ĆULAFIĆ, Zora DAJIĆ-STEVANOVIĆ, Branka VUKOVIĆ-GAČIĆ, Jelena KNEŽEVIĆ-VUKČEVIĆ, Zoran STANIMIROVIĆ

GENOTOKSIČNOST TRIJODTIRONINA: EFEKTI U SOJU TA 100 Salmonella typhimuriumi U LJUDSKIM LIMFOCITIMA in vitro [Izvod] [Rad]

Georgi antov, Maria krasteva, Silvia andonova, Alexey savov, Svetla angelova, Lubomir stoilov, Draga toncheva

STK11 geneTSKE mutacije KOD PACIJENATA SA sporadiČNIM RAKOM DOJKE [Izvod] [Rad]

Saida hasanova, Zeynal akparov, Alamdar mammadov, Litfer amirov, Sevda babayeva, Jale nasibova, Zumrud mukhtarova, Kamila shikhaliyeva, Vusala izzatullayeva, Mehraj abbasov

GENETIČKI DIVERZITET GENOTIPOVA LEBLEBIJE UTVRĐEN POMOĆU ISSR I RAPD MARKERA [Izvod] [Rad]

Mehrab yadegari and Mohammad Hosein ANSARI

VARIACIONA ANALIZA KVANTITATIVNIH OSOBINA KOD IRANSKIH LINIJA TIKVE [Izvod] [Rad]

Yalçın COŞKUN and İsmail TAŞ

ODGOVOR PŠENICE NA ZALIVANJE VODOM RAZLIČITOG SALINITETA [Izvod] [Rad]

Veselin draganić, Jelena lozo,Marjan biočanin, Ivica dimkić, Eliana Garalejić, Djordje fira, Slaviša stanković,Tanja berić

GENOTIPIZACIJA KOLEKCIJE BACILLUS SPP. IZOLOVANIH IZ UZORAKA IZ PRIRODE [Izvod] [Rad]

Milena ugrin^*, Iva milacic^*, Anita skakic, Kristel klaassen, Jovana komazec, Sonja pavlovic, Maja stojiljkovic

MOLEKULARNO GENETIČKA STRATEGIJA U DIJAGNOSTICI KONGENITALNE ADRENALNE HIPERPLAZIJE U SRBIJI [Izvod] [Rad]

Ali mohammadi and Mohammad farhadian

GENETIČKA EVALUACIJA PARAMETARA RASTA KOD IRANSKE KORDI OVCE UPOTREBOM RANDOM REGRESIONOG MODELA SA HOMOGENIM I HETEROGENIM REZIDUALNIM VARIJANSAMA [Izvod] [Rad]

Valiollah SOLEIMANI, Jafar AHMADI, Behzad SADEGHZADEH, Saber GOLKARI

EKSPRESIJA GMP5CS, GMPAP3, I GMBZIP50 GENA U USLOVIMA SALINITETA KOD SOJE KORIŠĆENJEM REAL-TIME PCR [Izvod] [Rad]

Elahe saroei, Kianoosh cheghamirza, Leila zarei

GENETIČKI DIVERZITET SORATA JEČMA [Izvod] [Rad]

Imren kutlu, Alpay balkan, Kayıhan Z. korkut, Oguz bilgin, Ismet baser

PROCENA RECIPROČNIH UKRŠTANJA POPULACIJA ZA OSOBINE KLASA KOD RANIH UZASTOPNIH GENERACIJA HLEBNE PŠENICE (Triticum aestivum L.) [Izvod] [Rad]

Branislava BATOS, Danijela MILJKOVIĆ, Marko PEROVIĆ, Saša ORLOVIĆ

MORFOLOŠKA VARIJABILNOST LISTA QUERCUS ROBUR L. U SRBIJI [Izvod] [Rad]

Somayeh Esfandani bozchaloyi, Masoud sheidai, Maryam keshavarzi, Zahra noormohammadi

GENETIČKI DIVERZITET I MORFOLOŠKA VARIJABILNOST KOD Geranium purpureum VILL. (GERANIACEAE) U IRANU [Izvod] [Rad]

Jelena filipović tričković, Vesna mandušić, Ivana joksić, Dragana vujić, Ana valenta šobot, Gordana joksić

GENOTIPIZACIJA PACIJENATA SA FANKONIJEVOM ANEMIJOM IZ SRBIJE OTKRIVA TRI NOVE VARIJANTE GENA FANCD2 [Izvod] [Rad]

Emina mladenović, Sandra cvejić, Siniša jocić, Jelena čukanović, Milan jocković

VARIJABILNOST MORFOLOŠKIH KARAKTERISTIKA KOLEKCIJE UKRASNOG SUNCOKRETA [Izvod] [Rad]

Sonja petrović, Sonja marić,Tihomir čupić, A. rebekić, Ivana rukavina

MOLEKULARNI I FENOTIPSKI DIVERZITET IZMEĐU KULTIVARA OZIME PŠENICE [Izvod] [Rad]

Olivera milošević-djordjević, Darko grujičić, Marina radović jakovljević, Dragoslav marinković, Sladjana dimitrijević, Olgica mihaljević, Ljiljana mijatović-teodorović and Snežana živančević –simonović

UTICAJ GSTT1 I GSTM1 NULTIH GENOTIPOVA NA RIZIK ZA RAZVOJ DIFERENTOVANOG TIROIDNOG KARCINOMA I CITOGENETIČKA OŠTEĆENJA U LIMFOCITIMA PERIFERNE KRVI PACIJENATA PRE I NAKON TERAPIJE RADIOAKTIVNIM JODOM [Izvod] [Rad]

Azra skender, Mirsadkurtović, Narispojskić, Belma kalamujić STROIL, Semina hadžiabulić, Fuad gaši

GENETIČKA STRUKTURA I DIVERZITET POPULACIJA EVROPSKOG KESTENA (Castanea sativa MILL.) NA ZAPADNOM BALKANU: NA RASKRSNICI IZMEĐU ISTOKA I ZAPADA [Izvod] [Rad] [Dodatak]

Jainikkumar PATEL and Jenabhai CHAUHAN

EVALUACIJA DGAT1-EXON 8 K232A SUBSTITUCIJE KOD GIR I KANKREJ (Bos indicus), GOVEDA IDIJSKOG POREKLA I NJIHOV UTICAJ NA PROIZVODNE OSOBINE MLEKA [Izvod] [Rad]

Marija MILIVOJEVIĆ, Ana NIKOLIĆ, Ksenija MARKOVIĆ, Milomir FILIPOVIĆ, Jelena VANČETOVIĆ, Tanja PETROVIĆ, Jelena SRDIĆ

ODNOS IZMEĐU GENETIČKE DIVERGENTNOSTI I TOLERANTNOSTI NA NISKE TEMPERATURE SAMOOPLODNIH LINIJA KUKURUZA [Izvod] [Rad]

Stefan Tsonev, Velichka Todorova, Stanislava Groseva, Teodora Popova, Elena G. Todorovska

EVALUACIJA DIVERZITETA SORATA BUGARSKE PAPRIKE POMOĆU AGRONOMSKIH SVOJSTAVA I ISSR MARKERA [Izvod] [Rad]

Mihajlo ćirić, Živko ćurčić, Milan mirosavljević, Ana marjanović jeromela,Goran jaćimović, Slaven prodanović, Tomislav živanović
OCENA PRINOSA KORENA ŠEĆERNE REPE KORIŠĆENJEM AMMI ANALIZE [Izvod] [Rad]

Jisu WU, Xiaobin L U, Zitong YU, Caixia HAN, Xiaohui LI, Slaven PRODANOVIC, Yueming YAN

UTICAJ GLU-1 I GLU-3 ALELNIH VARIJACIJA NA SADRŽAJ GLUTENINSKOG MAKROPOLIMERA PŠENICE (GMP) PRIMENOM EKSKLUZIONE TEČNE HROMATOGRAFIJE VISOKE PERFORMANSE [Izvod] [Rad]

Hasan Pinar, Ercan Yildiz, Mustafa Kaplankiran, Celil Toplu, Mustafa Unlu, Sedat Serce, Sezai Ercisli

MOLEKUALRNA KARAKTERIZACIJA SELEKCIJA KAKI GENOTIPOVA I KULTIVARA SA SRAP I SSR MARKERIMA [Izvod] [Rad]

HOJJAT HASHEMINASAB i MOHAMMAD TAGHI ASSAD

GENETIČKA I MULTIVARIJETNA FENOTIPSKA ANALIZA NEKIH SELEKCIONIH INDEKSA U KULTIVARIMA PISTAČIJA (Pistacia vera L.) U USLOVIMA SUŠE [Izvod] [Rad]

Kameh ABOOKAZEMI, Mokhtar JALALI JAVARAN, Mehdi MOHEBODINI, and Akbar VASEGHI
TRANSFER HUMANOG PROINSULIN GENA U KRASTAVAC (Cucumis sativus L.) POMOĆU AGROBACTERIUM METODA [Izvod] [Rad]

Nenad Pavlović, Zdenka Girek, Milan Zdravković, Jelica Gvozdanović Varga, Đorđe Moravčević, Jasmina Zdravković

nAČIN NASLEĐIVANJA I AMMI ANALIZA NEKIH OSoBINA SVEŽE LUKOVICE CRNOG LUKA (Allium cepa L.) [Izvod] [Rad]

Abel Olusegun OGUNTUNJI

REGRESIONA ANLIZA ZA PREDVIĐANJE TEŽINE TELA KOD NIGERISKE MUSKOVI PATKE (Cairina moschata) [Izvod] [Rad] [Dodatak]

Li-jing CHEN, Fu-xing CHENG, Shao-kun SUN, Jun SUN, Muhammad IRFAN, Li ZHANG

PREGLED MOLEKULARNO GENETIČKIH MAPA Lilium SPP. [Izvod] [Rad]

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49 broj 2 (2017), str: 377-386

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702377D
Orginal scientific paper

DA LI MTHFR 1298 A>C POLIMORFIZAM TREBA TESTIRATI

ZAJEDNO SA 677 C>T KOD ŽENA SA REPRODUKTIVNIM IZAZOVOM

Jelena DJUROVIC^1*, Oliver STOJKOVIC¹, Jelena TODOROVIC², Kristina SAVIC¹,

Gorana STAMENKOVIC³

¹Institut za Sudsku Medicinu, Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Srbija

²Specializovana medicinska praksa u oblasti interne medicine "Teamed", Beograd, Srbija

³Institut za Biološka istraživanja "Siniša Stanković", Univerzitet u Beogradu, Srbija

Izvod

Methylentetrahidrofolat reduktaza (MTHFR) ima ključnu ulogu u folatnom metabolizmu. Polimorfizam 677 C>T u MTHFR genu, koji dovodi do stvaranja termolabilnog enzima sa smanjenom aktivnošću se danas ispituje u vezi sa mnogim fiziološkim stanjima. Pored toga, pokazano je da drugi polimorfizam u MTHFR genu, 1298 A>C, takođe redukuje aktivnost enzima. Cilj ove studije je bio da ispita kliničku informativnost rezultata testiranja oba polimorfizma zajedno kod svake osobe. Na uzorcima genomske DNK izolovane iz periferne krvi 180 pacijentkinja sa komplikacijama tokom trudnoće i 183 zdrave osobe ženskog pola kao kontrole, utvrđen je genotip MTHFR gena na lokusima 677 i 1298, korišćenjem komercijalnih TaqMan eseja. Naši rezultati pokazuju da nema statistički značajne razlike u učestalosti alela i genotipova između ispitivanih grupa (p>0.05). MTHFR 677C>T genotip je utvrđen kod 11.7% pacijenata sa homozigotnom mutacijom na ovom lokusu, što ukazuje na povećan rizik zbog smanjene enzimske aktivnosti. Kada je pozicija 1298 uključena u testiranje, za 22.8% pacijentkinja se pokazalo da su heterozigotni nosioci na oba lokusa, dok je 8.9% pacijentkinja bilo sa homozigotnom mutacijom na 1298 lokusu. Ukupno 43% pacijentkinja je detektovano sa MTHFR genotipom koji daje enzim smanjene aktivnosti što je približno četiri puta više u odnosu na rezultate koji se dobijaju kada se testira samo MTHFR 677 C>T polimorfizam. Testiranje i drugog lokusa (1298 A>C), nakon dobija informacije o genotipu na 677 poziciji, dramatično povećava stopu detektovanih pacijenata koji mogu biti pod rizikom za stanja asocirana sa smanjenom aktivnošću MTHFR enzima što ukazuje da je neophodno suskesivno testiranje oba polimorfna lokusa.

Autor za kontakt: Jelena Djurovic, Institut za sudsku medicinu, Medicinski fakultet, Univerzite u Beogradu, Deligradska 31a, 11000 Beograd, Srbija, Tel: +381 11 3617931; Fax: +381 11 3617931; E-mail: djurovic_j@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 387-397

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702387B
Original scientific paper

GENOTOKSIČNOST TRIJODTIRONINA: EFEKTI U SOJU TA 100 Salmonella typhimuriumi

U LJUDSKIM LIMFOCITIMA in vitro

Jasna BOŠNJAK-NEUMÜLLER¹, Ninoslav DJELIĆ¹, Milena RADAKOVIĆ¹,

Stoimir KOLAREVIĆ², Dragana Mitić-Ćulafić², Zora Dajić-Stevanović³,

Branka Vuković-Gačić² and Jelena knežević-vukčević², Zoran stanimirović²

¹Katedra za biologiju, Fakultet veterinarske medicine, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

²Katedra za mikrobiologiju, Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

³Katedra za agrobotaniku, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

Izvod

Sve je više dokaza da supstance, koje su normalno prisutne u životinjskom i ljudskom organizmu, mogu, pod izvesnim okolnostima, da ispolje štetne efekte na nasledni materijal, delujući na taj način kao endogeni mutageni agensi. S obzirom da su hormoni jedna od najbolje proučenih grupa endogenih mutagena, pojedina istraživanja bila su usmerena ka ispitivanjima dejstva tireoidnih hormona u procesima mutageneze i kancerogeneze. Zaista, tireoidni hormoni ubrzavaju aerobni metabolizam i stvaranje reaktivnih kiseoničnih vrsta (ROS), tako da dovode do mutagenih efekata u različitim test sistemima na ćelijama sisara. Međutim, mogući mutageni efekti na prokariotsku DNK do sada nisu ispitivani. Otuda, cilj ovog istraživanja bio je da uporedimo osetljivost TA 100 Salmonella typhimurium u prisustvu ili odsustvu metaboličke aktivacije pomoću S9 frakcije i limfocita čoveka na moguće genotoksične efekte trijodtironina (T₃).Tako smo koristili test povratnih mutacija na S. typhimurium (Ames-ov test) i in vitro komet test na izolovanim limfocitima periferne krvi čoveka. Širok spektar koncentracija T₃ primenjen je u oba testa. Dobijeni rezultati pokazuju odstustvo genotoksičnih efekata T₃ u testu povratnih mutacija na bakterijama i veoma izražene genotoksične efekte na limfocitima čoveka pri koncentracijama većim od 15 µM. U bakterijskom sistemu smo zapazili samo citotoksične efekte pri veoma visokim koncentracijama T3 (300 i 500 µM). Može se zaključiti da T₃ nije bio u stanju da poveća nivo povratnih mutacija u Amesovom testu kako sa tako i bez metaboličke aktivacije sa S9 mešavinom. Prema tome, izgleda da je stvaranje ROS u mitohondrijama glavni uzrok oštećenja DNK u ćelijama sisara pod dejstvom T₃.

Autor za kontakt: Ninoslav Djelić, Katedra za biologiju, Fakultet veterinarske medicine, Univerzitet u Beogradu, Oslobodjenja Blvd. 18,11000 Beograd, Srbija, tel: +381 11 265 88, 94, Fax: +381 11 268 59 36, E-mail: ndjelic@vet.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 399-413

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702399A
Original scientific paper

STK11 geneTSKE mutacije KOD PACIJENATA

SA sporadiČNIM RAKOM DOJKE

Georgi antov¹, Maria krasteva¹, Silvia andonova², Alexey savov²,

Svetla angelova¹, Lubomir stoilov¹, Draga toncheva³

¹Laboratorija za dinamiku i stabilnost genoma, Institut za biljnu fiziologiju i genetiku, Bugarska Akademija Nauka, Sofija, Bugarska,

² Nacionalna laboratorija za genetiku, UHOG “Maichin dom”, Medicinski Univerzitet - Sofija, Sofija, Bugarska,

³ Departman za medicinsku genetiku, Medicinski fakultet, Medicinski Univerzitet - Sofija, Sofija, Bugarska

Izvod

Germ-lajn mutacije koje utiču na STK11 (LRG_319) su detaljno proučavane u vezi sa Peutz-Jeghers sindromom, kao predispozicija razvoju više tipova kancera na više lokacija. Iako su somatske mutacije u STK11 prisutne u više tipova kancera, malo podataka govori o njihovom učešću u razvoju sporadičnog raka dojke. Ovaj rad je usmeren na evaluaciju frekvencije i spektar genetskih promena u STK11 u grupi Bugarskih pacijenata sa sporadičnim rakom dojke. Ukupno 73 tumora i 22 korespondentna uzorka krvi od pacijenata i 10 uzoraka krvi klinički zdravih kontrola su analizirani. Korišćene su High Resolution Melting analize praćene Sanger sekvenciranjem i bioinformatički alati predviđanja. Sedam pacijenata (9.58%) je imalo STK11 promene, a samo u dva slučaja (2.74%) su bile eksonske: jedna nonsens c.322A>T; p.K108X (štetna) i jedna missens c.440G>A; p.Arg147His (nepoznatog značaja). Takođe, dve intronske varijante su primećene: c.290+36G>T i c.*16+18C>A (nova). Koliko je nama poznato, ovi rezultati predstavljaju prve podatke koji ukazuju na prisustvo STK11 promena u pacijentima sa sporadičnim rakom dojke. Ograničen broj otkrivenih štetnih mutacija ukazuje da je mutaciona inaktivacija gena redak slučaj i da verovatno ima manju ulogu u sporadičnoj karcinogenezi dojke.

Autor za kontakt: Georgi Georgiev Antov, Laboratory of Genome dynamics and stability, Institute of Plant physiology and Genetics, Bulgarian Academy of Sciences, Acad. G. Bonchev Street, Bldg. 21, 1113, Sofia, Bulgaria, Tel.: ++359 2 9792617, Fax: ++359 2 8739952, Mobile: ++359 895020134, E-mail: antov8107@abv.bg

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 415-423

Srbija

UDC 575.630
https://doi.org/10.2298/GENSR1702415H
Original scientific paper

GENETIČKI DIVERZITET GENOTIPOVA LEBLEBIJE UTVRĐEN POMOĆU ISSR

I RAPD MARKERA

Saida hasanova¹, Zeynal akparov¹, Alamdar mammadov², Litfer amirov¹, Sevda babayeva¹, Jale nasibova¹, Zumrud mukhtarova¹, Kamila shikhaliyeva¹, Vusala izzatullayeva¹, Mehraj abbasov^1,3

¹ Institut za genetičke resurse Nacionalne akademije nauka Azerbejdžana (ANAS), Baku, Azerbejdžan

²Institut za molekularnu biologiju i biotehnologiju ANAS, Baku, Azerbejdžan

³Baku državni Univerzitet, Baku, Azerbejdžan

Izvod

U radu je proučavan genetički diverzitet 62 genotipa leblebije pomoću 81 SSR i 11 RAPD prajmera. RAPD prajmeri su detektovali veći polimorfizam (98%) u odnosu na ISSR prajmere (80%). Indeks genetičkog diverziteta bio je visok (0.73 za ISSR i 0.85 za RAPD) za svaki sistem markera. Klaster analiza je urađna za RAPD i ISSR markere, pojedinačno i kombinovano, korišćenjem SPSS softvera. Jaccard-ov koeficijent sličnosti za sve genotipove bio je 0.65. Klaster analizom zasnovanoj na kombinovanim podacima dobijen je dendrogram koji je grupisao genotipove u 11 klastera. Četiri klastera su sadržala samo jedan genotip koje je pokazao genetičku jedinstvenost u odnosu na sve proučavane uzorke. Na osnovu dobijenih rezultata može se zaključiti da ispitivana kolekcija leblebija predstavlja bogat izvor biodiverziteta. Očekuje se da će ukrštanja između udaljenih genotipova dati snažnije biljke, koje će imati bolja svojstva u odnosu na roditeljske linije.

Autor za kontakt: Mehraj Abbasov, Genetic Resources Institute of National Academy of Sciences of Azerbaijan, Azadliq Ave 155, AZ1106, Baku, Azerbaijan, e-mail: mehraj_genetic@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 425–433

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702425Y
Original scientific paper

VARIACIONA ANALIZA KVANTITATIVNIH OSOBINA KOD IRANSKIH LINIJA TIKVE

Mehrab yadegari¹ i Mohammad Hosein aNSARI²

¹Departman za poljoprivredu i lekovite biljke, Poljoprivredni fakultet, Islamic Azad Univerzitet, Shahrekord odeljak, Shahrekord, Iran

²Departman za poljoprivredu, Poljoprivredni fakultet, Islamic Azad Univerzitet, Rasht odeljak, Rasht, Iran

Izvod

U ovom radu proučavane su sledeće osobine: dužina ploda, prečnik ploda, odnos dužina ploda/prečnik ploda (FL/FD), prečnik mesa, prečnik jezga sa semenom, težina ploda i masa 1000 semena kod 24 linije tikve koje se gaje u Iranu. Kod svih linija mereno je 25 osobina po UPOV deskriptoru i urađena je klaster analiza, kojom su sve linije podeljene u četiri klastera. U svim grupama, urađena je regresiona analiza kako bi se utvrdio efekat pojedinih osobina na prinos semena. Rezultati su pokazali da su težina i dužina ploda kod svih linija imale najveći direktan uticaj na prinos semena. Ove osobine se preporučuju kao najbolji kriterijumi za indirektnu selekciju na povećanje prinosa semena kod genotipova Cucurbita spp., naročito u početnim generacijama oplemenjivačkih programa.

Autor za kontakt: Mehrab yadegari, Department of Agronomy and Medicinal Plants, Faculty of Agriculture, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran. Fax: +98 38333361093-mehrabyadegari@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str:435-444

Srbija

UDC 575.630.11
https://doi.org/10.2298/GENSR1702435C
Original scientific paper

ODGOVOR PŠENICE NA ZALIVANJE VODOM RAZLIČITOG SALINITETA

Yalçın COŞKUN i İsmail TAŞ

Çanakkale Onsekiz Mart Univerzitet, Lapseki Vocational Koledž Çanakkale, Turska

Çanakkale Onsekiz Mart Univerzitet, Poljoprivredni fakultet, Departmant za poljoprivrednu strukturu i navodnjavanje, Çanakkale, Turska

Izvod

U radu je proučavan efekat različitog saliniteta vode za zalivanje odnjavanje na hromozome i nadzemni deo pšenice sa tri tipa ploidije (diploidne, tetraploidne i heksaploidne). Eksperiment u stakleniku pokazao je da nivo saliniteta u vodi za zalivanje ima značajan uticaj na suvu težinu nadzemnog dela biljke, suvu težinu korena, kao i na dužinu korena i nadzemnog dela biljke (P<0.05). Efekat tipa ploidije na suvu masu korena i nadzemnog dela je takođe bio značajan (P<0.05), ali nije bio značajan za dužinu korena i nadzemnog dela biljke (P>0.05). Negativan efekat saliniteta na koren i nadzemni deo biljke, počeo je na 8 dS m^-1. Pored toga, heksaploidna pšenica je bila tolerantnija na salinitet vode u odnosu na tetraploidnu i diploidnu. Ovom opremom i metodom nije bilo moguće utvrditi efekat zalivanja zaslanjenom vodom na strukturu hromozoma. Deoba ćelija je bila normalna, ali je bila smanjena sa povećanjem nivoa saliniteta vode.

Autor za kontakt: Yalçın Coşkun, Çanakkale Onsekiz Mart University, Lapseki Vocational College, 17800 Çanakkale, Turkey, Phone: +90 286 522 61 04,Fax: +90 286 522 61 01,e-mail: ycoskun33@hotmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str:445-456

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702445D
Original scientific paper

GENOTIPIZACIJA KOLEKCIJE BACILLUS SPP. IZOLOVANIH IZ UZORAKA

IZ PRIRODE

Veselin draganić¹, Jelena lozo²,Marjan biočanin^2,3, Ivica dimkić²,

Eliana Garalejić^1,4, Djordje fira², Slaviša stanković²,Tanja berić^2*

¹Ginekološko akušerska klinika „Narodni front”, Beograd, Srbija

²Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

³Federalna visoka škola politehnike, Fakultet prirodnih nauka, Institut za bioinženjering, Laboratorija za Sistemsku biologiju i genetiku, Lozana, Švajcarska

⁴Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, Srbija

Izvod

Cilj ove studije je bio genotipizacija i identifikacija kolekcije od 164 izolata Bacillus spp. izolovanih iz zemljišta, stajskog đubriva i slame širom Srbije, korišćenjem elektroforeze u pulsirajućem polju (PFGE), kombinovane sa sekvenciranjem jednog od “housekeeping” gena, tuf gena. PFGE analiza sa NotI enzimom je korišćena da se odrede filogenetski odnosi izolata i referentnih sojeva. Razdvojile su se četiri velike grupe roda Bacillus spp: cereus, subtilis, pumilus i megaterium, sa velikim genetičkim diverzitetom i u samim grupama. Bacillus subtilis Marburg referentni soj nije se grupisao sa ostatkom sojeva iz subtilis grupe (Bacillus subtilis ATCC6633 i Bacillus atrophaeus ATCC9372). Sojevi iz cereus grupe su se izdvojili i tesno su se grupisali zajedno. Po jedan reprezentativni izolat svake od 21 različite PFGE grupe je identifikovan sekvenciranjem tuf gena. Ukupno osam različitih vrsta je identifikovano među izabranim izolatima: B. amyloliquefaciens, B. subtilis, B. pumilus, B. safensis, B. megaterium, B. cereus, B. anthracis i B. thuringiensis. Naši rezultati su pokazali da PFGE analiza kombinovana sa sekvenciranjem jednog od “housekeeping” gena može biti korišćena za karakterizaciju velikih kolekcija izolata roda Bacillus. Pristup identifikaciji u vidu umnožavanje i sekvenciranje tuf gena pokazao se kao adekvatna i potpuna analiza za dobijanje vrlo jasnih i nedvosmislenih rezultata, sa velikom rezolucijom u razdvajanju Bacillus vrsta.

Autor za kontakt: Tanja Berić, ²Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, Studentski trg 16, 11000 Beograd, Srbija, Tel/Fax: +381 11 2637364, E-mail address: tanjab@bio.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 457-467

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702457U

Original scientific paper

MOLEKULARNO GENETIČKA STRATEGIJA U DIJAGNOSTICI KONGENITALNE ADRENALNE HIPERPLAZIJE U SRBIJI

Milena UGRIN^*, Iva MILAČIĆ^*, Anita SKAKIĆ, Kristel KLAASSEN, Jovana KOMAZEC, Sonja PAVLOVIĆ, Maja STOJILJKOVIĆ

Institut za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

Izvod

Kongenitalna adrenalna hiperplazija (KAH) je među najučestalijim naslednim endokrinim poremećajima i odlikuje se narušenom sintezom jednog od enzima neophodnih u sintezi steroidnih hormona nadbubrežne žlezde. Najučestalija forma KAH-a uzrokovana je deficijencijom enzima steroid 21-hidroksilaze (21-OH) i javlja se sa učestalošću od 1:10000-1:20000. Obuhvata grupu autozomno recesivnih oboljenja i posledica je mutacija u CYP21A2 genu. Na osnovu fenotipske ekspresije bolest se može podeliti na tešku (klasičnu) i blagu (neklasičnu) formu. Mada se dijagnoza bolesti može postaviti na osnovu kliničkih simptoma i hormonalnog statusa pacijenata, molekularno-genetičko testiranje je neophodno za potvrdu dijagnoze, detekciju nosilaca i asimptomatskih pacijenata sa neklasičnom formom, prognozu bolesti, kao i prilikom genetičkog savetovanja pacijenata obolelih od KAH-a ili prenatalne dijagnostike. Na osnovu podataka o spektru i učestalostima CYP21A2 mutacija u Srbiji, u ovom radu predložen je optimalni molekularno-genetički algoritam. Kompletna dijagnostička procedura kombinuje tehniku multipleks mini-sekvenciranja (SNaPshot PCR) za brzu detekciju čestih tačkastih mutacija, zatim direktno sekvenciranje čitavog CYP21A2 gena i PCR sa selektivnim prajmerima (PCR-SSP) za detekciju velikih genskih rearanžmana (CYP21A1P/CYP21A2 himere). SNaPshot PCR-om se istovremeno analiziraju česte mutacije (c.290-13A/C>G, p.P30L, p.R356W, p.G110fs, p.V281L, p.Q318X, p.L307fs, p.I172N, klaster p.[I236N;V237E;M239K] i p.P453S) koje predstavljaju preko 80% svih CYP21A2 mutacija u srpskoj populaciji, dok direktno sekvenciranje omogućava identifikaciju retkih i novih mutacija (oko 1.8%). Dodatno, veliki genski rearanžmani (16.7%) čine PCR-SSP analizu neizbežnim delom molekularne karakterizacije KAH-a u Srbiji. Opisana molekularno-genetička strategija osmišljena je da omogući preciznu dijagnostiku KAH-a kod pacijenata i njihovih porodica u Srbiji, ali će takođe doprineti i molekularno-genetičkom testiranju KAH pacijenata širom Evrope.

Autor za kontakt: Maja Stojiljkovic, PhD, Institut za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo, Univerzitet u Beogradu, Vojvode Stepe 444a, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija, Tel: +381 11 3976 445;,Fax: +381 11 3975 808, E-mail: maja.stojiljkovic@imgge.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 469-482

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702469M
Original scientific paper

GENETIČKA EVALUACIJA PARAMETARA RASTA KOD IRANSKE KORDI OVCE UPOTREBOM RANDOM REGRESIONOG MODELA SA HOMOGENIM

I HETEROGENIM REZIDUALNIM VARIJANSAMA

Ali mohammadi¹ i Mohammad farhadian²*

¹Mladi istraživači i Elit klub, Hamedan ogranak, Islamskog Azad Univerziteta, Hamedan, Iran

²Mladi istraživači i Elit klub, Khoy ogranak, Islamiskog Azad Univerziteta, Khoy, Iran

Izvod

Svrha ovog rada bila je ocena genetičkih parametara korišćenjem slučajnog regresionog modela (RRM) sa različitim varijansama greške kod iranske ovce Kordi. Podaci (koji se sastoje od 7875 zapisa težine od rođenja do starosti od 360 dana) sakupljeni su u periodu od 2000. do 2013. godine u Stanici za uzgoj i oplemenjivanje Kordi ovaca u Shirvanu u Iranu. Analize su sprovedene sa pogodnim setovima slučajnih regresionih koeficijenata usled direktnih aditivnih genetskih, direktnih i materinskih trajnih efekata spoljašnje sredine, sa heterogenim i homogenim varijansama greške. Za poređenje modela korišćeni su različiti kriterijumi, kao što su LogL, AIC, BIC i LRT. Najpogodniji model među homogenim varijansama greške, bio je model sa LP na četvrtom mestu za fiksni efekat, četvrtom mestu za direktan aditivni efekat i na petom mestu za direktan i materinski stalni efekat sredine (model 4455). Među modelima sa heterogenom varijansom greške, model 7 je odabran kao najbolji. Varijanse su rasle od 3.75 do 12.81, 4.43 do 30.28 i 1.49 do 8.49; 0.25 do 27.94, 0.03 do 12.32 i 0.15 do 22.66 za direktan aditivni efekat, direktan i materinski stalni efekat sredine. Heritabilnost je bila u opsegu od 0.15 do 0.41, odnosno od 0.11 do 0.56 za homogene i heterogene varijanse greške. Genetičke korelacije između susednih dana testiranja, bile su veće u odnosu na udaljene dane testiranja. Ovo istraživanje je pokazalo moguću primenu RRM sa heterogenim varijansama greške za genetičku evaluaciju iranske Kordi ovce.

Autor za kontakt: Mohammad Farhadian, Tel.: +98 918 813 5839; fax: +98 813 450 6128.

E-mail address: Mohammad.farhadian@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 483-494

Srbija

UDC 575.630
https://doi.org/10.2298/GENSR1702483S
Original scientific paper

EKSPRESIJA GMP5CS, GMPAP3, I GMBZIP50 GENA U USLOVIMA SALINITETA KOD SOJE KORIŠĆENJEM REAL-TIME PCR

Valiollah SOLEIMANI^1*, Jafar AHMADI², Behzad SADEGHZADEH³, Saber GOLKARI³

¹Departmant za poljoprivrednu biotehnologiju, Maragheh Branch, Islamic Azad Univerzitet, Maragheh, Iran

²Departmant za proizvodnju i oplemenjivanje biljka, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

3Poljoprivredni istraživački institut za suva zemljišta, Poljoprivredna istraživačka, obrazovna organizacija, Maragheh, Iran

Izvod

Salinitet u viših biljaka je uzrok toksičnosti i osmotskog stresa. Da bi identifikovali obrazac ekspresije gena tolerantnosti na salinitet kod soje, ispitivana je relativna ekspresija tri gena, GmPAP3, GmBZIP50 i GmP5CS na dve tkiva listova i korena u Williams (kao tolerantnog) i L17 (kao osetljivog) genotipa soje u dva nivoa NaCI, nula (kontrola) i 300 mM. Za adaptaciju biljčice do saliniteta, salinitet je počeo sa 150 mM NaCl prvi put i zatim 300 mM NaCl u dva navrata. Gen 18SrRNA se koristio za normalizaciju podataka. Analiza podataka je pokazala da je ekspresija sva tri gena povećana pod stresom saliniteta. Ekspresija GmP5CS i GmBZIP50 je bila dvostruko veća u Williams u odnosu na L17, dok je GmPAP3 bio 2,5 puta veći u L17 u odnosu na Williams. Ekspresija GmP5CS i GmBZIP50 je bila veća u korenu nego u lišću, dok je GmPAP3 ekspresija bila veća u listovima nego u korenu. U zaključku, GmBZIP50 overekspresija u odnosu na druga dva gena od 375 i 273% u lišću i korenu pod stresom u poređenju sa biljkama u odsustvu stresa. Tako GmBZIP50 može biti efikasan kandidat gen za proizvodnju soje sa toleratnošću na salinitet što može proisteći iz prenosa i povećanja broja kopija.

Autor za kontakt: V. Soleimani, Maragheh Branch, Islamic Azad University, Maragheh, Iran, POX: 551974591, Tel: +98 2833901130; Fax +98 2833780073, soleimani.vikiu@gmail.com, soleimani_vikiu@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 495–510

Srbija

UDC 575.630.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1702495S

Originani naučni rad

GENETIČKI DIVERZITET SORATA JEČMA

Elahe saroei, Kianoosh cheghamirza, Leila zarei

Departman za poljoprivredu i oplemenjivanje biljaka, Razi Univerzitet, Kermanshah, Iran.

Izvod

Poznavanje genetičkog diverziteta je od velikog značaja za dizajniranje odgovarajućih kriterijuma selekcije u oplemenjivačkim programima. U ovom radu, proučavan je genetički diverzitet sorata ječma (ukupno 42 iranske i evropske sorte), pomoću morfo-agronomskih svojstva, uključujući fenološka, fiziološka, morfološka svojstva, prinos zrna i druge povezane osobine. Analiza varijanse je pokazala visoku varijabilnost između sorata. Evropska sorte Panaka, Aiace i Pariglia imale su najviši prinos zrna. Rezultati grupnog poređenja ukazuju da su evropske sorte imale viši prinos zrna od iranskih, koje su pokazale veći diverzitet na osnovu morfo-agronomskih osobina. Korelaciona analiza je pokazala značajne korelacije između prinosa zrna i biološkog prinosa (0.92), prinosa slame (0.77), i broja klasova po kvadratu (0.67). Na osnovu faktorske analize, izdvojeno je šest faktora (sa 81.63% varijacije). Prvi factor sa najvećom eigen vrednošću je izdvojen kao značajan za vegetativan i reproduktivan porast. Path analiza je pokazala da je biološki prinos sa najvećim uticajem na prinos zrna (0.906)

Klaster analiza je grupisala sorte u šest grupa i pokazala da genetičke varijacije zasnovane na svim proučavanim svojstvima sorata ječma nisu povezane sa geografskim poreklom.

Autor za kontakt: Kianoosh Cheghamirza, Department of Agronomy and Plant Breeding, Razi University, Kermanshah, 6715685438, Iran, E-mail: cheghamirza@yandex.ru, Tel: +98 8338323731; Mobile No: +98 9188311085; Fax No: +98 83338323731

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 511-528

Srbija

UDC 575.630.11
https://doi.org/10.2298/GENSR1702511K
Originani naučni rad

PROCENA RECIPROČNIH UKRŠTANJA POPULACIJA ZA OSOBINE KLASA KOD RANIH UZASTOPNIH GENERACIJA HLEBNE PŠENICE (Triticum aestivum L.)

Imren kutlu^1*, Alpay balkan², Kayıhan Z. korkut², Oguz bilgin²,

Ismet baser²,

¹Eskisehir Osmangazi Univerzitet, Poljoprivredni fakultet, Departman za biosistemski inžinjering, Eskisehir, Turska

²Namik Kemal Univerzitet, Poljoprivredni fakultet, Departman za ratarske biljke, 0 Tekirdag, Turska

Izvod

Napori oplemenjivača za povećanje prinosa zrna pšenice će se neprekidno nastaviti jer je ona neophodan proizvod. Dobijanje genetskih informacija kao što su genotipska varijacija, heritabilnost, genetička dobit su osnovne komponente ovih istraživanja. Važno je da se materinski efektat koristi u uzastopnim generacijama zbog genotipskih i / ili efekata spoljašnje sredine na varijacije. Ovo istraživanje je sprovedeno radi ispitivanja promena recipročnih ukrštanja u kod uzastopnih generacija i određivanja selekcionog kriterijuma za visokog prinos u ranim generacijama. U tu svrhu, populacije su analizirane u odnosu na genotipski i fenotipski koeficijent varijacije, heritabilnost, genetičku dobit i UPGMA klaster analizu za ukrštanja, recipročna ukrštanja i svih genotipova pojedinačno. Prema rezultatima, vrednosti za heritabilnost i genetičku dobit ispitivanih osobina, bile su veoma raznovrsne kod uzastopnih generacija među ukrštanjima, recipročnim ukrštanjima i svim genotipovima. Ovaj rezultati pokazuju da su neaditivni genski efekti ili epistaza imali ulogu u nasleđivanju svih osobina. Različitost ukrštanja u odnosu na njihova recipročna ukrštanja ukazala je na varijacije kod uzastopnih generacija. Nivo različitosti svakog roditelja se razlikovao sa napretkom generacije i napravljenom kombinacijom ukrštanja. To ukazuje da je postojao materinski efekat u ovoj populaciji kroz uzastopne generacije. Masa zrna po klasu, žetveni indeks klasa i gustina klasa imali su visoke direktne i indirektne efekte na prinos zrna u sve tri generacije, pokazalo se da ove osobine mogu biti selekcioni kriterijum u ranim generacijama. Sana je bila najbolji roditelj, a ukrštanja ‘Bezostaja x Krasunia’ i ‘Krasunia x Pehlivan’ su imala najbolje perfomanse u većini osobina u svim generacijama.

Autor za kontakt: Imren Kutlu, Eskisehir Osmangazi University, Faculty of Agriculture, Department of Biosystem Engineering, 26160 Eskisehir, Turkey, E-mail: ikutlu@ogu.edu.tr, Phone: +90 222 3242990, Fax: +90 222 3242991

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 529-541

Srbija

UDC 575.630
https://doi.org/10.2298/GENSR1702529B

Originani naučni rad

MORFOLOŠKA VARIJABILNOST LISTA QUERCUS ROBUR L. U SRBIJI

Branislava batos¹, Danijela miljković², Marko perović³, Saša orlović⁴

¹Institut za šumarstvo, Beograd, Srbija,

²Institut za biološka istraživanja ”S. Stanković” Univerziteta u Beogradu, Beograd Srbija,

³Šumarski Fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, Srbija

⁴Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Novom Sadu, Novi Sad, Srbija

Izvod

Lužnjak je u Srbiji jedna od najrasprostranjenijih i najcenjenijih šumskih vrsta. Morfološka analiza lista sa aspekta genetičke izdiferenciranosti pruža korisne informacije o populacionoj i unutarpopulacionoj varijabilnosti i može da bude osnov u determinaciji vrsta i hibrida. Cilj rada je bio definisanje inter i intrapopulacione varijabilnosti morfologije lista lužnjaka na području Srbije. Analizirano je 17 morfoloških karaktera lista sa 148 stabala iz 5 populacija. Inter populaciona varijabilnost je potvrđena rezultatima analize varijanse (ANOVA) za većinu analiziranih karaktera. Unutar populaciona varijabilnost je potvrđena statistički značajnim efektom stabla za sve analizirane karaktere lista (all p < 0.05). Rezultatima multivarijantne analize (MANOVA) potvrđen je značajan udeo populacije i stabla u ukupnoj fenotipskoj varijabilnosti (all p < 0.05). Primenom kanonijske doscriminantne analize (CDA) dobijeno je da su razdvajanju populacija najviše doprineli površina lista (AREA), specifična površina (SLA) i odnos površine i obima lista (ARPE). Pretpostavka je da različiti ekološki uslovi utiču na odvajanje populacija a da je velika unutarpopulaciona varijabilnost posledica unutarvrsne varijabilnosti

Autor za kontakt: Branislava Batos, Institut za šumarstvo, 3 Kneza Višeslava, 11000 Beograd, Srbija, e-mail: branislavabatos@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 543–557

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702543B

Originani naučni rad

GENETIČKI DIVERZITET I MORFOLOŠKA VARIJABILNOST KOD Geranium purpureum VILL. (GERANIACEAE) U IRANU

Somayeh Esfandani bozchaloyi¹, Masoud sheidai¹, Maryam keshavarzi²,

Zahra noormohammadi³

¹Fakultet za prirodne nauke i bitehnologiju, Shahid Beheshti Univerzitet, Teheran, Iran

²Departman za prirodne nauke, Fakultet za biološke nauke, Alzahra Univerzitet, Teheran, Iran

³Departman za Biologiju, nauku i istraživanje, Islamski Azad Univerzitet, Teheran, Iran

Izvod

Genetička varijabilnost i struktura populacije su proučavane u 15 geografskih populacija Geranium purpureum Vill. (Geraniaceae) i u njima su utvrđeni parametri genetičkog diverziteta. AMOVA i Gst analize su utvrdile genetišku varijabilnost unutar populacija i značajne razlike između njih na molekularnom nivou. Mantel test pokazao je pozitivnu i značajnu korelaciju između genetičke distance i geografske distance proučavanih populacija. STRUCTURE i K-Means klasterom prikazana je genetička stratifikacija populacija. UPGMA dendrogram populacija zasnovan na morfološkim svojstvima bio je u skladu sa NJ zasnovanom na molekularnim podacima. Rezultati ukazuju da su geografske populacije G. purpureum dobro diferencirane na osnovu i genetičkih i morfoloških karakteristika. “Konsenzus” drvo zasnovano na morfološkim i genetičkim podacima razdvojilo je neke populacije od drugih ukazujući na postojanje ekotipova unutar ove vrste.

Autor za kontakt: Somayeh Esfandani Bozchaloyi, Faculty Life Sciences and Biotechnology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran; E-mail: somayehesfand@yahoo.com.

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 559–572

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702559T

Originani naučni rad

GENOTIPIZACIJA PACIJENATA SA FANKONIJEVOM ANEMIJOM IZ SRBIJE OTKRIVA TRI NOVE VARIJANTE GENA FANCD2

Jelena filipović tričković¹, Vesna mandušić¹, Ivana joksić¹, Dragana vujić²,

Ana valenta šobot¹, Gordana joksić¹

¹Institut za nuklearne nauke Vinča, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

²Institut za zdravstvenu zaštitu majke i deteta Srbije "Dr. Vukan Čupić", Beograd, Srbija

Izvod

Fankonijeva anemija (FA) predstavlja retko nasledno oboljenje koje karakteriše širok spektar kongenitalnih anomalija, progresivna pancitopenija i sklonost ka razvoju hematoloških maligniteta i solidnih tumora. Molekularno genetička analiza mutacija u FANC genima je veoma značajna za potvrdu dijagnoze oboljenja, prenatalno i testiranje nosioca, kao i predikciju ishoda hemoterapije i komplikacija oboljenja. Ispitivali smo prisustvo varijanti u često izmenjenim regionima gena FANCD2 (6 egzona i 5 introna) kod 6 FA-D2 pacijenata u Srbiji metodom Sangerovog sekvenciranja. Ovo je prva molekularna analiza FANCD2 gena kod FA-D2 pacijenata u Srbiji. Detektovano je ukupno 10 varijanti, jedna homozigotna i 9 heterozigotnih, od toga dve u egzonima, a 8 u dubokim intronskim regionima. In-silico analiza je pokazala da od svih detektovanih varijanti jedna egzonska i tri intronske mogu uticati na “splajsing”. Heterozigotne varijante u intronu 3, c.206-246delG; egzonu 26, c.2396 C>A i intronu 28, c.2715+573 C>T nisu prethodno prijavljene. In-silico analiza je pokazala da dve među njima (intron 3, c.206-246 delG i egzon 26, c.2396 C>A) mogu biti nove mutacije koje uzrokuju bolest. Mnoge varijante su detektovane kod više od jednog pacijenta, uključujući neprijavljene, što bi moglo ukazivati na etničku asocijaciju. Veliki broj varijanti kod nekih pacijenata ukazuje na njihovu ne-nasumičnu pojavu u putu FA.

Autor za kontakt: Jelena Filipović Tričković, Institut za nuklearne nauke Vinča, Univerzitet u Beogradu, Mike Petrovića Alasa 12-14, 11001 Beograd, Srbija. Tel: +381 11 3408565; E-mail: filipovicj@vinca.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2(2017), str:573–582

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702573M

Originani naučni rad

VARIJABILNOST MORFOLOŠKIH KARAKTERISTIKA KOLEKCIJE UKRASNOG SUNCOKRETA

Emina mladenović¹, Sandra cvejić², Siniša jocić², Jelena čukanović¹,

Milan jocković²

¹Poljoprivredni fakultet, Univerzitet Novi Sad, Novi Sad, Srbija

²Institut z ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija

Izvod

Istraživanje opisuje karaketristike 81 genotipa dekorativnog suncokreta. U cilju analize genetičkog diverziteta genotipova ukrasnog suncokreta rad je postavljen u periodu 2011-2015 godine na Institutu za ratarstvo i povrtarstvo u Novom Sadu. Velik genetički diverzitet vrste Helianthus annuus L. omogućava uspešan oplemenjivački rad u cilju dobijanja genotipova koji su dekorativni i koji se mogu koristiti u pejzažnoj arhitekturi. U zavisnosti od kvalitativnih i kvantitativnih karakteristika, proizvodnja dekorativnof suncokreta ima tri pravca. Prvi pravac je proizvodnja za rezan cvet, drugi pravac je proizvodnja genotipova pogodnih za upotrebu u baštama i treći pravac je proizvodnja za saksijsku upotrebu. U zavisnosti od pravca upotrebe zavise i pravci selekcije. Osobine koje su od velike važnosti su: arhitektura biljke, boja zrakastih i diskoidnih cvetova i dužina cvetanja. Istraživanje varijabilnosti ukrasnog suncokreta obuhvata i analizu visine biljke, koja je veoma važna za određivanje načina upotrebe genotipa.

Autor za kontakt: Emina Mladenović, University of Novi Sad, Faculty of Agriculture, Sq. Dositeja Obradovića 8, 21000 Novi Sad, Serbia, Phone: +381 21 485 3269, E-mail: eminam@polj.uns.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 583-598

Srbija

UDC 575.633
https://doi.org/10.2298/GENSR1702583P
Originani naučni rad

MOLEKULARNI I FENOTIPSKI DIVERZITET IZMEĐU KULTIVARA OZIME PŠENICE

Sonja petrović¹, Sonja marić¹,Tihomir čupić², A. rebekić¹, Ivana rukavina³

¹Poljoprivredni fakultet, Univerzitet J.J. Štrosmajer, Osijek, Hrvatska

²PoljoprivredniInstitut, Osijek, Hrvatska

³Hrvatski Centar za Poljoprivredu, hranu i selo, Zavod za seme i rasadničarstvo, Osijek, Hrvatska

Izvod

Upoređivanje rezultata različitih kriterijuma genetske različitosti može da bude veoma korisna oplemenjivačima prilikom odabira roditelja za ukrštanja. Ukupno 40 kultivara ozime pšenice, poreklom iz tri hrvatska oplemenjivačka centra i iz inostranstva, korišćena su u svrhu upoređivanja genetske različitosti na temelju agronomske, morfološke i molekularne procene. Fenotipski podaci dobijeni su korišćenjem deset morfoloških i osam agronomskih svojstava. Molekularni podaci uključivali su 26 SSR i četiri kombinacije AFLP markera, koji su pokrili sva tri genoma pšenice. Veoma velika varijabilnost utvrđena je za agro-morfološka svojstva, posebno za visinu biljke, prinos, tip rasta i datum klasanja. Diskriminantna analiza potvrdila je da visina biljke, prinos i datum klasanja imaju najveći uticaj na grupisanje kultivara pšenice. Četiri AFLP kombinacije i 26 SSR markera proizveli su 108 polimorfnih produkata. UPGMA je prema fenotiskim podacima razvrstala kultivare u četiri, a prema molekularnim podacima u pet različitih klastera, pri čemu se kultivar U1 izdvojio kao poseban klaster u oba dendrograma. Sličnosti temeljene na sva četiri kriterijuma genetske različitosti u proseku se podudaraju s pedigreima korišćenih kultivara pšenice. Nije utvrđena korelacija između fenotipskih i molekularnih podataka ukazujući da treba koristiti obe vrste procene u svrhu utvrđivanja genetske različitosti i obuhvatanja veće varijabilnosti između kultivara.

Autor za kontakt: Sonja Petrović, Faculty of Agriculture in Osijek, University J.J. Strossmayer, Vladimira Preloga 1, Croatia, Telephone: 385-31-554-923, Fax: 385-31-554-853

E-mail: spetrovic@pfos.hr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 599-611

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702599M

Originani naučni rad

Olivera milošević-djordjević¹^,3, Darko grujičić¹, Marina radović¹, Dragoslav marinković² Sladjana dimitrijević¹, Olgica mihaljević⁴, Ljiljana mijatović-teodorović⁴ and Snežana živančević –simonović⁴

¹Univerzitet u Kragujevcu, Srbija, Prirodno-matematički fakultet, Kragujevac

² Srpska Akademija Nauka i Umetnosti, Beograd, Srbija

³ Univerzitet u Kragujevcu, Srbija, Fakultet medicinskih nauka, Departman za Genetiku, Kragujevac

⁴ Univerzitet u Kragujevcu, Srbija, Fakultet medicinskih nauka, Departman za Patofiziologija, Kragujevac

Izvod

Kako se polimorfizmi gena za glutation S-transferazu (GST) dovode u vezu sa pojavom različitih bolesti kod ljudi, uključujući i kancer, analiziran je uticaj GSTT1 i GSTM1 nultih genotipova na rizik za razvoj diferentovanog karcinoma štitaste žlezde (DTC) i citogenetičke promene u limfocitima periferne krvi. Polimorfizmi GSTT1 i GSTM1 gena detektovani su primenom multipleks lančane reakcije polimerizacije (PCR), a citogenetičke promene su analizirane primenom citokinezis-blok mikronukleus (MN) testa. GSTT1 i GSTM1 nulti genotipovi su češće bili zastupljeni kod pacijenata, ali sa statističkom značajnošću samo za GSTT1 nulti gen. Oba nulta genotipa su povećavala rizik za razvoj DTC, i to GSTT1 nulti za 4,5 puta (p < 0,05), GSTM1 za oko 3 puta ali na granici statističke značajnosti (p = 0,057), a kombinacija oba nulta genotipa za skoro 7 puta (p < 0,05). GSTT1 i GSTM1 nulti genotipovi kao i njihove interakcije sa potencijalnim modifikatorima analiziranih citogenetičkih biomarkera (dijagnoza, godine starosti, pol, pušenje cigareta) nisu pokazali značajan efekat na bazalnu i terapijom indukovanu MN frekvencu, kao ni na vrednosti citokinezis blok proliferacionog indeksa (CBPI) kod pacijenata. Rezultati ukazuju da su oba nulta genotipa (T1 i M1) povećavala rizik za razvoj DTC, ali GSTT1 nulti u većoj meri. Oba nulta genotipa nisu pokazala značajan efekat na analizirane citogenetičke biomarkere (MN frekvencu i CBPI vrednosti) u limfocitima periferne krvi DTC pacijenata pre i nakon terapije, tako da nedostatak izoenzima T1 i M1 nije uzrokovao povećanu osetljivost limfocita periferne krvi DTC pacijenata na mutagena dejstva.

Autor za kontakt: Olivera Milošević – Djordjević, Univerzitet u Kragujevcu, Srbija, Prirodno-matematički fakultet, Radoja Domanovića 12, 34 000 Kragujevac, Serbia, E-mail:olivera@kg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 613-626

Srbija

UDC 575.630
https://doi.org/10.2298/GENSR1702613S
Originani naučni rad

GENETIČKA STRUKTURA I DIVERZITET POPULACIJA EVROPSKOG KESTENA (Castanea sativa MILL.) NA ZAPADNOM BALKANU: NA RASKRSNICI IZMEĐU ISTOKA I ZAPADA

Azra skender¹, Mirsadkurtović², Narispojskić³, Belma kalamujić STROIL^3*,

Semina hadžiabulić⁴, Fuad gaši²

¹Biotehnički fakultet, Univerzitet u Bihaću

²Poljoprivredno-prehrambeni fakultet, Univerzitet u Sarajevu

³Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, Laboratorija za molekularnu genetiku prirodnih resursa, Univerzitet u Sarajevu

⁴Agromediteranski fakultet, Univerzitet Džemal Bijedić u Mostaru

Izvod

Evropski kesten (Castanea sativa Mill.) veoma je cijenjen kao izvor plodova i drveta, ali i kao važan izvor nektara i polena u proizvodnji meda na zapadnom Balkanu. U ovoj studiji analizirane su, primjenom 21 mikrosatelitnog markera, četiri populacije kestena sa područja zapadnog Balkana i referentna populacija iz sjeverne Italije. Najveći genetički diverzitet uočen je u populacijama geografski najbližim italijanskom poluotoku, koje su ujedno pokazale i najveći stepen sličnosti s uzorcima iz Italije. Najveća genetička diferencijacija primijećena je između sjevernih i istočnih populacija kestena iz Bosne i Hercegovine (B&H) (Gst=12,05%). Ova izražena diferencijacija vjerovatno je uslovljena genetičkim adaptacijama na značajno različite klimatske uslove prisutne na jugu (mediteranska klima) i istoku (kontinentalna klima) Bosne i Hercegovine. Jasna genetička diferencijacija južnih i istočnih bh. populacija kestena od italijanskih populacija, uočena na osnovu Gst, FCA i STRUCTURE analize, ukazuje na to da su ove populacije najvjerovatnije potekle iz nezavisnih refugijuma nakon posljednjeg glacijalnog perioda. Na osnovu ovih rezultata, smatramo da postoji introgresijska zona na sjeverozapadu Balkana, uspostavljena genskim protokom između Apeninskog i Balkanskog poluotoka. Dobivena saznanja o strukturi analiziranih populacija značajno će doprinijeti uspostavljanju regionalnih strategija za konzervaciju i upravljanje populacijama evropskog kestena na zapadnom Balkanu.

Autor za kontakt: Belma Kalamujić Stroil, Institute for Genetic Engineering and Biotechnology, University of Sarajevo, Zmaja od Bosne 8, 71000 Sarajevo, Bosnia and Herzegovina, Phone:+38733220926, fax:+38733442891,E-mail: belma.kalamujic@ingeb.unsa.ba

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 627-634

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702627P

Originani naučni rad

EVALUACIJA DGAT1-EXON 8 K232A SUBSTITUCIJE KOD GIR I KANKREJ

(Bos indicus), GOVEDA IDIJSKOG POREKLA I NJIHOV UTICAJ NA PROIZVODNE OSOBINE MLEKA

Jainikkumar PATEL i Jenabhai CHAUHAN*

P.G Departmnt za genetiku, Ashok i Rita Patel Institut Integrisanih studija u biotehnologiji

i nauci, Sardar Patel Univerzitet, New Vallabh Vidyanagar, Indija

Izvod

Cilj ovog rada bio je da se uradi skrining profila bovin DGAT1 gena kod Gir i Kankrej goveda u Gujaratu, Indija. Ukupno 200 Gir i 100 Kankrej goveda je ocenjeno na osnovu CfrI-RFLP kod DGAT1 gena. Zaključeno je da je samo kod dva genotipa (KK i KA) utvrđena frekvencija od 0.925 (n=170) i 0.075 (n=30), za K, odnosno A alel, kod Gir goveda, kao i 0.895 (n=79) i 0.105 (n=21) kod Kankrej goveda. Ukupna frekvencija za K, odnosno A alel bila je 0.915 i 0.085, kod Bos indicus goveda. Međuzavisnost svojstava ukazala je da genotip KA ima značajan efekat (P<0.05) na ukupan prinos mleka, u odnosu na KK kod Gir i Kankrej goveda. Slično tome, KK genotip je imao značajan (P<0.05) efekat na sadržaj masnoće u odnosu na KA kod Gir i Kankrej goveda.

Autor za kontakt: Jenabhai Chauhan, P.G. Department of Genetic, Ashok and Rita Patel Institute of Integrated Studies in Biotechnology and Allied Sciences (ARIBAS), Affiliated to Sardar Patel University, New Vallabh Vidyanagar - 388121, India, jbc109@gmail.com, jenabhaichauhan@aribas.edu.in

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 635-646
© 2017 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702635M

Originani naučni rad

ODNOS IZMEĐU GENETIČKE DIVERGENTNOSTI I TOLERANTNOSTI NA NISKE TEMPERATURE SAMOOPLODNIH LINIJA KUKURUZA

Marija MILIVOJEVIĆ*, Ana NIKOLIĆ, Ksenija MARKOVIĆ, Milomir FILIPOVIĆ,

Jelena VANČETOVIĆ, Tanja PETROVIĆ, Jelena SRDIĆ

Institut za kukuruz „Zemun Polje”, Beograd, Srbija

Izvod

Rana setva kukuruza omogućava duži vegetacioni period čime su obezbeđeni uslovi za veće i stabilnije prinose, kao i veću mogućnost izbegavanja letnje suše. Rana setva podrazumeva gajenje genotipova sa osobinama dobre klijavosti u stresnim uslovima. Oplemenjivanje kukuruza tolerantnog na niske temperature zahteva poznavanje genetičke divergentnosti i pripadnosti selekcionog materijala heterotičnim grupama. Cilj ovog rada bio je ispitivanje genetičke divergentnosti 15 ZP samooplodnih linija kukuruza primenom proteinskih markera i utvrđivanje saglasnosti postignute klasifikacije sa rezultatima vigor testa i nicanja u polju. Seme je dobijeno ručnom samooplodnjom 2011. i 2014. godine. Za ispitivanje je odabrano 15 samooplodnih linija kukuruza iz različitih heterotičnih grupa, stvorenih u Institutu za kukuruz “Zemun Polje”. Tolerantnost na niske temperature je testirana u laboratoriji (2015) hladnim testom (7.5 °C, 10 dana) i ranom setvom u polju na dva lokaliteta Zemun Polje (černozem) i Umka (lesivirana gajnjača) u toku dve godine (2015, 2016). Rezultati ukazuju na veoma dobru reakciju ZP samooplodnih linija na stresne uslove ispitivanja u hladnom testu i ogledima u polju. Samooplodne linije poreklom od Lancaster populacije bile su osetljivije na niske temperature od linija BSSS i Iowa Dent porekla. Primenom UTLIEF metode izvršena je identifikacija dve linije Lancaster porekla (ZPL 5 i ZPL 7) koje poseduju bolјu tolerantnost na niske temperature i tako je postignuta izuzetna saglasnost sa rezultatima vigor testova. Klasifikacija samooplodnih linija na osnovu proteinskih markera putem klaster i PC analize pokazala je dobru saglasnost i sa pedigre podacima, što ukazuje da se UTLIEF metoda može uspešno koristiti za karakterizaciju materijala široke genetičke osnove.

Autor za kontakt Marija Milivojevic, Institut za kukuruz „Zemun Polje”, Slobodana Bajica 1, 11185 Zemun Polje, Srbija, Tel: +381648406209, Fax: +381113754989; e-mail: mmarija@mrizp.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 647-662

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702647T

Originani naučni rad

EVALUACIJA DIVERZITETA SORATA BUGARSKE PAPRIKE POMOĆU

AGRONOMSKIH SVOJSTAVA I ISSR MARKERA

Stefan Tsonev¹, Velichka Todorova², Stanislava Groseva², Teodora Popova³,

Elena G. Todorovska^1*

¹AgroBioInstitut, Sofija, Bugarska

²Maritsa Vegetable Crops Research Institut, Plovdiv, Bugarska

³Departmant za Biologiju Razvića, Biološki fakultet, Plovdiv Univerzitet, Plovdiv, Bugarska

Izvod

Informacija o genetičkoj varijabilnosti sorata povrća je od vitalnog značaja za poboljšanje oplemenjivačkih programa u svetu. Cilj ovog rada bio je grupisanje 19 sorata paprika (Capsicum annuum L.) iz kolekcije Maritsa institute za povrtarstvo i ratarstvo, Plovdiv, Bugarska u klastere na osnovu njihovih distance, utvrđene pomoću agronomskih svojstava i 9 di- i tri- nukleotidna ISSR markera, kao i da se utvrdi njihova međuzavisnost. Fenotipska karakterizacija za 13 osobina tokom tri uzastopne godine pokazala je značajne razlike ispitivanih sorata. Bi-plot analiza kvantitativnih osobina pokazala je da su najjače korelisane osobine sa prvom osom (55.6% varijanse) širina ploda, težina ploda i debljina perikarpa (negativno), kao i visina biljke (pozitivno). Diskriminativne osobine, u odnosu na drugu osu, bile su dužina ploda, i u nešto manjem stepenu visina stable. Korespondenciona analiza kvačlitativnih osobina pokazala je da je intenzitet boje ploda (pre i u fazi sazrevanja), boja ploda pre faze zrelosti i oblik ploda u longitudinalnoj sekciji, bili najznačajnije diskriminatorne osobine. Agronomska svojstva i 7 dinukleotidnih ISSR prajmera su korišćeni za ocenu genetičke distance. Utvrđena je veća fenotipska distanca (0.414) u odnosu na genotipsku

(0.214), ukazujući na veći fenotipski diverzitet. Visoko signifikantna pozitivna korelacija utvrđena je između agronomskih podataka i ISSR markera (r=0.41, p=0.001). Ovo istraživanje predstavlja osnovu za preciznije proučavanje genetičkih distance genotipova paprika unutar velikih kolekcija populacija, lokalnih I modernih kultivara, uz primenu većeg broja visoko polimorfnih markera.

Autor za kontakt: Elena G. Todorovska, AgroBioInstitute, 8 Dragan Tsankov, 1164 Sofia, Bulgaria, Phone: +359 2 9635407, Fax: +359 2 9635408, E-mail: e.g.todorovska@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 663-675

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702663C

Originani naučni rad

OCENA PRINOSA KORENA ŠEĆERNE REPE KORIŠĆENJEM AMMI ANALIZE

Mihajlo ćirić^*¹, Živko ćurčić¹, Milan MIROSAVLJEVIĆ¹, Ana Marjanović jeromela¹,

Goran JAĆIMOVIĆ², Slaven PRODANOVIĆ³, Tomislav ŽIVANOVIĆ³

¹Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Serbia

²Univerzitet u Novom Sadu, Poljoprivredni fakultet, Novi Sad, Srbija

³Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Beograd-Zemun, Srbija

Izvod

Sorte šećerne repe imaju drugačiju reakciju u raznim sredinama poput različitih lokacija, godina, tretmana sa mineralnim hranivima ili kombinaciji navedenih faktora usled prisustva interakcije genotipa i sredine. Metod glavnih efekata i višestruke interakcije (AMMI) je jedan od najčešće primenjivanih multivarijacionih postupaka za analizu i vizuelizaciju podataka o interakciji genotip × sredina. Glavni ciljevi ove studije su (i) ispitivanje primenljivosti AMMI metoda u analizi interakcije genotip × mineralna ishrana kod šećerne repe, (ii) procena interakcije genotipa i mineralne ishrane i (iii) identifikacija najstabilnije i najprinosnije sorte šećerne repe u okviru različitih tretmana mineralne ishrane. Ogled sa osam sorti šećerne repe je sproveden tokom dve uzastopne sezone na lokaciji Rimski šančevi, Srbija. Različiti nivoi azotnih, fosfornih i kalijumovih đubriva (0, 50, 100 and 150 kg ha^-1) i njihove kombinacije predstavljale su specifične sredine za testiranje interakcije genotipa i mineralne ishrane. Rezultati analize varijanse su pokazali da su tretmani mineralne ishrane, sorte i njihova interakcija imali značajan uticaj na prinos korena u obe sezone. Na osnovu rezultata istraživanja, za prikaz interakcije genotipa i mineralne ishrane u 2014 godini preporučuje se AMMI model koji uključuje prve dve IPCA ose, dok se za sledeću godinu predlaže model sa prve tri IPCA ose. Prema AMMI 1 i AMMI 2 biplotu, E14 i E15 mogu da se izdvoje kao tretmani mineralne ishrane na kojima genotipovi ostvaruju visoke i stabilne prinose u obe sezone. Među visoko prinosnim genotipovima, u 2014. godini G4 i G8 se izdvajaju kao najstabilniji, a u narednoj sezoni G3 je imao najmanji interakcijski skor. AMMI analiza je omogućila identifikovanje specifičnih asocijacija između sorti i različitih tretmana mineralne ishrane, što je važno zbog prilagođavanja tehnologije đubrenja kako bi svaka sorta ostvarila visok prinos korena uz niže i racionalne doze đubriva.

Autor za kontakt: Mihajlo Ćirić, Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad; Tel: 0214898328; Fax: 021 4898222; E-mail: mihajlo.ciric@ifvcns.ns.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 677-691

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1702677W
Originani naučni rad

UTICAJ GLU-1 I GLU-3 ALELNIH VARIJACIJA NA SADRŽAJ GLUTENINSKOG MAKROPOLIMERA PŠENICE (GMP) PRIMENOM EKSKLUZIONE TEČNE

HROMATOGRAFIJE VISOKE PERFORMANSE

Jisu WU¹, Xiaobin LU¹, Zitong YU^1,⁴, Caixia HAN¹, Xiaohui LI¹,

Slaven PRODANOVIC³, Yueming YAN^1,2

¹College of Life Science, Capital Normal University, Beijing, China

²Hubei Collaborative Innovation Center for Grain Industry (HCICGI),

Jingzhou, China

³Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

⁴School of Veterinary & Life Sciences, Murdoch University and Australian Export Grains Innovation Centre, Perth, Australia.

Izvod

Makropolimeri glutena (GMP), koje formiraju rezervni proteini semena glutenini i gliadini kroz intermolekulske disulfidne veze, doprinose viskoelastičnosti testa i tehnološkom kvalitetu pšenice. Glutenini se sastoje od gluteninskih subjedinica visoke i niske molekulske mase (HMW-GS, LMW-GS) koje su kodirane sa Glu-1, odnosno Glu-3 lokusa. Alelne varijacije na oba lokusa imaju značajan uticaj na sadržaj GMP i kvalitet hleba. U ovom istraživanju, GMP ekstrakcija i separacija ekskluzionom tečnom hromatografijom visoke performanse (SE-HPLC) su optimizovane, a zatim primenjene u cilju istraživanja uticaja Glu-1 i Glu-3 alelnih varijacija na sadržaj GMP korišćenjem različitih genotipova pšenice, linija sa hromozomskim substitucijama i blisko izogenih linija (NIL). Rezultati su pokazali da optimizovana ekstrakcija GMP i SE-HPLC protokol mogu da obezbede ponovljivo razdvajanje i pouzdanu kvantifikaciju sadržaja GMP sa malim uzorcima. Alelna varijacija na Glu-1 i Glu-3 bila je blisko povezana sa sadržajem GMP. Posebno, Glu-D1d koji kodira subjedinice 1Dx5+1Dy10, Glu-A3a i Glu-B3h koji kodiraju obilnu podjedinicu LMW-B imaju pozitivni uticaj na sadržaj GMP, odnosno kvalitet hleba. Introgresija HMW-GS i LMW-GS u hlebnu pšenicu iz srodnih genoma može značajno da poveća sadržaj GMP, što ukazuje na to da vrste srodne pšenici imaju potencijalne genske izvore za popravku kvaliteta hleba. Naši rezultati su pokazali da SE-HPLC može da služi kao efikasno sredstvo za brzo razdvajanje i kvantifikaciju GMP-ova i da ima potencijalnu primenu za proveravanje kvaliteta glutena u ranim generacijama tokom programa unapređenja kvaliteta pšenice.

Autor za kontakt: Slaven Prodanovic, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Beogradu, Nemanjina 6, 11080, Beograd, Srbija, Tel: +381638687246, fax: +381113161987, e-mail: slavenp@agrif.bg.ac.rs

Yueming Yan, College of Life Science, Capital Normal University, Beijing, Xisanhuan Beilu 105, 100048 Beijing, China, phone: +861068902777, fax: +861068902777, e-mail: yanym@cnu.edu.cn

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 693-704

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702693P

Originani naučni rad

MOLEKUALRNA KARAKTERIZACIJA SELEKCIJA KAKI GENOTIPOVA

I KULTIVARA SA SRAP I SSR MARKERIMA

Hasan Pinar¹, Ercan Yildiz², Mustafa Kaplankiran³, Celil Toplu³, Mustafa Unlu⁴,

Sedat Serce⁵, Sezai Ercisli^6*

¹Erciyes Univerzitet, Departmant za hortikulturu, Kayseri-Turska

²Usak Univerzitet, Departmant za hortikulturu, Usak-Turska

³Mustafa Kemal Univerzitet, Departmant za hortikulturu, Hatay-Turska

⁴Alata Horticulture istraživački institut, Mersin-Turska

⁵Omer Halisdemir Univerzitet, Facultet za poljoprivredne nauke i tehnologije, Nigde-Turska

⁶Ataturk Univerzitet, Facultet z apoljoprivredu, Departmant za hortikulturu, Erzurum-Turska

Izvod

U ovom radu, SRAP i SSR marker su korišćeni za određivanje genetičkih međuodnosa između 42 kaki genotipova (Diospyros kaki Thunb) iz Hatay provincije i 3 kaki kultivara, od koji 2 pripadaju Diospyros kaki Thunb i jedan Diospyros oleifera Cheng. Genetički međuodnosi su određeni korišćenjem ukupno 29 molekularnih DNK prajmera (SRAP I SSR). Od ovih prajmera, 21 SRAP primer kombinacije daju ukupno 107 traka i 77.6% su polimorfne; 8 SSR primera daju 26 polimorfnih traka sa prosečnim polimorfizmom 84.6%. SRAP i SSR markeri daju 4.6 traka u proseku i broj traka po marker je 3.6. Najmanja sličnost je dobijena između MK-113 (Diospyros oleifera Cheng) i drugih genotipova koji pripadaju Diospyros kaki Thunb (sličnost 0.41-0.69 za SRAP primere, 0.25-0.67 za SSR primere). Genotip/kultivari pripadaju Diospyros kaki imaju sličnost 0.98-1.00 prema SRAP i SSR markerima. Ova sličnost može da bude rezultat klonalne propagacije pre nego autogamije.

Autor za kontakt: Hasan Pinar, Erciyes University Agricultural Faculty Department of Horticulture 38300 Kayseri-Turkey, Phone: +903524371790, Fax:+903524376209, e-mail hpinarka@yahoo.com; Sezai Ercisli, Ataturk University Agricultural Faculty Department of Horticulture 25240 Erzurum-Turkey, Phone: +90 4422312599, Fax: +90 4422360958, e-mail: sercisli@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 705-715

Srbija

UDC 575.630
https://doi.org/10.2298/GENSR1702705H

Originani naučni rad

GENETIČKA I MULTIVARIJETNA FENOTIPSKA ANALIZA NEKIH SELEKCIONIH INDEKSA U KULTIVARIMA PISTAČIJA (Pistacia vera L.) U USLOVIMA SUŠE

HOJJAT HASHEMINASAB¹* i MOHAMMAD TAGHI ASSAD²

¹Pistaći istraživački centar, Naučni institut za hortikulturu, Poljoprivredno istraživačka, obrazovna i savetodavna organizacija (AREEO), Rafsanjan, Iran

²Departmant za proizvodnju useva i oplemenjivanje, koledž za poljoprivredu, Shiraz Univerzitet, Shiraz, Iran

Izvod

Heritabilnost i genetička dobit najčešče koriste oplemnjivači da odrede tačnost selekcionih indeksa i kao meru odgovora na selekciju. Cilj ovog rada je genetička i fenotipska analiza nekih fizioloških svojstva da se odrede koji su od njih najpogodniji za selekciju kultivara pistačija u uslovima suše. Devetnest kultivara sa širokim opsegom toleratnosti na sušu su sakupljeni sa različitih zasada u Rafsanjanu (Iranski centar za gajenje pistacija) i koriščem je RCB dizajn sa tri ponavljanja u dve sredine (normalna i stres vode) tokom 2011-2012 godine. Rezultati genetičke analize su pokazale da visoka magnitude fenotipskih I genotipskih koeficijenata variranja zajedno sa širokom heritabilnosti i genetičkom dobitije izračunata u relativno vodenoj zaštiti (RWP), pojčano gubljenje vode u listovima (ELWL), relativni sadržaj vode (RWC) I relativni gubitak vode (RWL) u uslovima suše, ukazujući da nasleđivanje ovih svojstava može uglavnom biti pod konrolom aditivnih gena praćeno mogučnosti efikasne selekcije za ova svojstva. Path analiza otkriva da RWP ima najveći direktan i RWL i WRC indirektan efekat na YSI. Principijalna componentna analiza ukazuje da selekcioni indeksi su pouzdani za klasifikaciju I identifikaciju kultuivara koji su otporni na sušu i identifikaciju RWP, RWC i WRC koa najbolje indikatore za skrinig toleratnih genotipova.

Autor za kontakt Hojjat Hasheminasab, Pistachio Research Center, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Rafsanjan, Iran 7738153339, Tel: +98 34225201, Mob: +98 9139946843, E-mail: hojathashemi@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str:717-728

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1702717A

Originani naučni rad

TRANSFER HUMANOG PROINSULIN GENA U KRASTAVAC

(CUCUMIS SATIVUS L.) POMOĆU AGROBACTERIUM METODA

Kameh ABOOKAZEMI^1*, Mokhtar JALALI JAVARAN¹, Mehdi MOHEBODINI²,

Akbar VASEGHI³

¹Departmant za oplemenjivanje biljaka i biotehnologiju, Poljoprivrendi fakultet, Tarbiat Modares Univerzitet, Tehran, Iran

²Departmant za hortikulturu Univerzitet Mohaghegh Ardabili

³Mladi istraživači i Elitni klub, Ardabil Branch, Islamic Azad Univerzitet, Ardabil, Iran

Izvod

Danas, približno 5.8% odrasle populacije u svetu boluje od dijabetisa. To može biti uzrokovano povečanim faktorima rizika kao što je gojaznost. Takođe se procenjuje da broj pacijenata će se udvostručiti u bliskoj budučnosti i da će zahtevi za insulinom da s epovečavaju do 3 - 4% godišnje. Zato, je neophodno da s erazvije novi metod za proizvodnju hormona sa visokom stopom kapaciteta u budučnosti. Pomoću napredne tehnologije transgene DNK transgene biljke su alternativni sistemi za ekspresiju i proizvodnju mnogih farmaceutskih proteina. U oovm radu smo ispitivali prenos humanog proinsulin gena u krastavac (Cucumissativus L.). Transgeni krastavac bi mogao biti izvor jestivog insulina. Agrobacterium tumefaciensstrain LBA4404 vektor proinsulin gena sa CaMV 35S promotorom je korišćena za transformaciju. Transgene biljke su analizirane PCR, RT-PCR, SDS-PAGE, Dot blot i Electrochemiluminescence tehnikama. Proizvodnja proinsulina može biti od značaja u molekulanrom farminghumanog proinsulina.

Autor za kontakt: Kameh Abookazemi, Department of Plant Breeding and Biotechnology, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran, Tel:+989121436092, E-mail: kamehab@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 729-742

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1702729P

Originani naučni rad

nAČIN NASLEĐIVANJA I AMMI ANALIZA NEKIH OSBINA SVEŽE LUKOVICE CRNOG LUKA (Allium cepa L.)

Nenad Pavlović¹, Zdenka Girek, Milan Zdravković, Jelica Gvozdanović Varga²,

Đorđe Moravčević³, Jasmina Zdravković

¹Institut za povrtarstvo, Smederevska Palanka, Srbija

²Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija

³Poljoprivredni fakultet, Beograd-Zemun, Srbija

Izvod

Gajenje useva u poljoprivrednoj praksi je limitirano od strane gajenog genotipa uticaja faktora spoljne sredine i primenjene tehnologije gajenja useva. Uticaj ovih faktora nikako ne treba da se posmatra odvojeno. Interakcija koja se javlja između genotipa i faktora spoljne sredine je od krucijalne važnosti za oplemenjivački rad i unapređenje karakteristika varijeteta. Vrlo često se u proizvodnoj praksi dešava da poređenjem istih varijeteta u različitim ekološkim uslovima gajenja dolazi do njihovog različitog rangiranja. Jedan od ključnih ciljeva koji se postavlja pred oplemenjivače jeste oplemenjivanje osobina na široku adaptibilnost i izračunavanje kompleksnih komponenti genetičke varijanse što je osnovni uslov za uspešnost oplemenjivačkih programa kao što je oplemenjivanje na povećani prinos i komponente prinosa.

Eksperiment je izveden na ogledom polju Instituta za povrtarstvo, Smed. Palanka u trajanju od četiri godine. Ogled je izveden po pricipu slučajnog blok sistema u pet ponavljanja. U ogledu je korišćeno 10 genotipova iz kolekcije germplazme crnog luka Instituta za povrtarstvo. Nakon odabira najstabilnijih genotipova izvedeno je njihovo ukrštane metodom punog dialela bez recipročnog. Zatim, postavljen poljski ogled sa roditeljima i hibridima F₁ i F₂ generacije.

U eksperimentu najbolju adaptibilnost od svih ispitivanih genotipova za osbinu masa sveže lukovice crnog luka imali su genotipovi Makoi bronzi i Holandski žuti, dok za prosečan prinos to je bio Jasenički crveni. Izračunate su komponente genetičke varijanse u obe generacije potomstva za masu, prinos i visinu sveže lukovice. Utvrđeno je da preovlađijući načini nasleđivanja za masu i prinos lukovice predstavlja superdominacija i dominacija boljeg roditelja.

Autor za kontakt: Nenad Pavlović, Institute for vegetable crops, Karadjordjeva 71, 11420 Smederevska Palanka, npavlovicpb@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 743-753

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702743O

Originani naučni rad

REGRESIONA ANLIZA ZA PREDVIĐANJE TEŽINE TELA KOD NIGERISKE MUSKOVI PATKE (Cairina moschata)

Abel Olusegun OGUNTUNJI

Departmant za animalnu nauku i ribarstvo,

Bowen Univerzitet, Iwo, Osun State, Nigerija

Izvod

Morfometriski parametri i njihovi indeksi su centralnoi za razumevanje tipa i funkcije živine. Prezentovan rad je sproveden u cilju predviđanja težine tela odrasle Nigeriske Muskovi patke za 9 morfometriskih parametati I 7 indeksa I da se identifikuju najvažniji prediktori BWT između njih korišćenjem regresione analize (regression tree analysis, RTA). Ekspreimentalne ptice (1,020 odraslih Nigerian Muskovi pataka) su nasumično prikupljene u Rain Forest (203), Guinea Savanna (298) i Derived Savanna (519) agro-ekološkim zonama. Rezultati RTA su pokazali kompaktonst, obim tela i masivnost su najvažnije nezavisne varijabile u predviđanju BWT i korišćene su za konstrukciju RT. Kompaktnost je bila najbolja od tri prediktora i dala je najbolje izračunavanje BWT. Kombinovani efekat tri prediktora je bio veoma visok i objašnjava 91.11% dobijene varijacije viljane varijabile (BWT). Optimalno regresiono drvo sugeriše da Muskovi patke sa kompaktnosti >5.765 mogu biit mesnate i imaju najveći BWT. Dobijeni rezultait mogu biti od koristi oplemenjivačima životinja i oplemenjivačkim kućama u selekciji i povećanju BWT Muskovi patke. .

Autor za kontakt: Abel Olusegun Oguntunji, Department of Animal Science and Fisheries Management,Bowen University, Iwo, Osun State, Nigeria, Phone no: +2348139439458, abelmendel@yahoo.co.in

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 2 (2017), str: 755-764

Srbija

UDC 575
https://doi.org/10.2298/GENSR1702755C

Originani naučni rad

PREGLED MOLEKULARNO GENETIČKIH MAPA Lilium SPP.

Li-jing CHEN¹^#*, Fu-xing CHENG¹^#, Shao-kun SUN¹, Jun SUN²,

Muhammad IRFAN³, Li ZHANG¹*

¹ Laboratorija za poljoprivrednu biotehnologiju Liaoning Provincije, Koledž za bionauku i biotehnologiju，Shenyang Poljoprivredni Univerzitet, Shenyang, Liaoning, Kina

² Departmant za gajenje, Liaoning Institut Ekonomskog Šumarstva, Dalian, Kina

³ Departmant za biotehnologiju, Univerzitet Sargodha, Sargodha Pakistan

Izvod

Molecularna genetička mapa je snažno sredstvo za identifikaciju lokusa za kvantitativna svojstva i olakšava oplemenjivanje pomoću markera. Pregled primene molekularnih markera i genetičkih mapa konstruisanih za Lilium je prikazan. Molekularno genetičke mape konstruisane za druge biljne vrste su takođe analizirane. Ukazano je na probleme vezane za konstrukciju genetičkih mapa za Lilium. Molekularno genetičke mape za Lilium mogle bi se razviti na osnovu strategije nekoliko detaljnih mapa.

Autor za kontakt: Li-jing Chen, E-mail: chenlijing1997@126.com, chenlijing905@yahoo.com. Phone: +86-24-88487164, Fax: +86-24-88492799, Key Laboratory of Agricultural Biotechnology of Liaoning Province, College of Biosciences and Biotechnology，Shenyang Agricultural University, Shenyang, Liaoning 110866, China

Li Zhang，E-mail: zhangli_1997@yahoo.cn, Phone: +86-24-88487164, Fax: +86-24-88492799

^#Joint first author（These authors contributed equally to this work.）

Povratak na sadržaj